Câsiye Sûresi, Kuran-ı Kerim'in 45. sûresidir ve Mekke döneminde indirilmiştir. İsmi, sûrenin başında geçen "Câsiye" kelimesinden gelmektedir. Sûre, 37 âyettir.
Câsiye Sûresi önemli bir konuyu ele alır: Allah'ın varlığı ve kudreti. Sûrenin başında, insanların düşünmeye ve Allah'ın yaratılışına dikkat etmeye çağrıldığı anlatılır. İnsanların Allah'ın varlığını ve kudretini gözlemleyerek ona iman etmeleri gerektiği vurgulanır.
Sûrenin devamında, Allah'ın yarattığı göklerin ve yerin âyetlerine dikkat çekilir. Allah'ın yer yüzündeki nimetlerini, bitkileri, meyveleri, hayvanları ve insanları yarattığı ifade edilir. Bu âyetlerin insanlara Allah'ın varlığı hakkında ipuçları verdiği, düşünmeye ve iman etmeye çağırdığı belirtilir.
Câsiye Sûresi'nde Allah'ın kudreti ve hikmeti üzerinde de durulur. Allah'ın kudreti sonsuzdur ve her şeye gücü yetendir. O, her şeyi bilendir ve her şeyi hikmetle yaratandır. Bu nedenle insanlar Allah'ın kudretine ve hikmetine hayran olmalı, O'na teslimiyet göstermeli ve O'na ibadet etmelidir.
Sûrenin sonunda ise insanların âhiretteki hesaplaşmasından bahsedilir. İbadet edenlerin ve iman edenlerin cennete gireceği, inkar edenlerin ise cezalandırılacağı ifade edilir. İnsanların yaşamının bir imtihan olduğu ve bu imtihan sonucunda cennet veya cehennemdeki yerlerinin belirleneceği vurgulanır.
Câsiye Sûresi, insanlara düşünmeyi, Allah'ın yaratılışını gözlemlemeyi ve O'na iman etmeyi öğütlemektedir. Sûre, insanın Allah'a yönelmesi ve O'na kulluk etmesi gerektiği mesajını vermektedir.