ABD ve Sovyetler Birliği'nin 50'li ve 60'lı yıllardaki uzay uğraşı, uzaya çıkışı her ne kadar hızlandırmış olsa da birinci olma korkusu nedeniyle
her şey aceleye getiriliyordu.
Bu yüzden test roketleri birden fazla vakit patlıyordu.
Bu amansız yarışa dünya da şahit oluyordu. İtalya'daki
Achille ve Giovanni Judica-Cordiglia kardeşler
ise bu kıyasıya rekabeti çok daha yakından incelemeyi başardı. Bu yıllarda yapılan uçuşların ses kayıtlarını tuttular ve kimseye açıklanmayan çarpıcı olaylara tanıklık ettiler.
Önemli not: İtalyan kardeşlerin birazdan ayrıntılıca bahsedeceğimiz savlarına çok sayıda itirazda bulunuldu.
Dolandırıcı oldukları bile söylendi. Savları şimdilik
komplo teorisi
olarak görülüyor zira Sovyetler tarafından resmî bir açıklama yapılmadı.
4 Ekim 1957'de Sovyetler Birliği, dünyanın birinci yapay uydusu olan ve uzay yarışını başlatan Sputnik I'i uzaya gönderirken bütün dünyayla bir radyo frekansı paylaştı.
Uzay aracıyla yapılan bağlantının,
telsizi olan herkes
tarafından dinlenebilmesi sağlandı.
Yaklaşık bir ay sonra Sputnik II kalkarken Sovyetler bu kere radyo frekansı paylaşmadı.
20'li yaşlarında olan İtalyan kardeşler, radyo sinyallerinin çalışma prensibini uygun biliyordu. Yaptıkları hesaplamalar sayesinde, yörüngeden gönderilen
sinyallerin nasıl tespit edilebileceğini buldular.
Ayrıca o yıllarda konuşmalar şifrelenemiyordu.
Duydukları şeye inanamadılar, bu bir kalp atışıydı. Daha sonra bu seslerin Laika ismindeki
bir köpeğe
ilişkin olduğu ortaya çıktı.
Ne yazık ki bu uçuş tek taraflıydı, geri dönüş yoktu. Böylece
uzaya çıkan birinci canlı
Laika oldu.
Üç ay sonra ABD'nin birinci uydusu Explorer I uzaya gönderildi ve bunun da radyo frekansı paylaşıldı.
Achille ve Giovanni bu uçuşu da kaydetti. Böylelikle yavaş yavaş ünlenmeye başladılar. Daha sonra Torino yakınlarında, II. Dünya Savaşı'ndan kalma bir Alman sığınağındaki dinleme istasyonuna taşınarak burada ses kaydı yapmaya başladılar. Ekipmanlarını yenilediler ve Torre Bert ismini verdikleri bu yeni yere
daha büyük antenler taktılar.
Dinlemeleri Mayıs 1960'ta daha da ilginçleşmeye başladı.
İnsanlı bir uzay aracının rota dışına gidişini kaydettiler. Kasım 1960'ta ise bir Sovyet uzay aracından
bir yardım mesajı
geldiğini fark ettiler. Üstelik Mors alfabesiyle gönderilen bir bildiriydi ve elle gönderildiği anlaşılabiliyordu.
Kardeşlerin yaptıkları hesaplamalarda, kozmonotun bulunduğu uzay aracının yörüngeden çok uzakta olduğu görülüyordu. Daha sonra bu sinyaller giderek azaldı ve yok oldu. Uzay aracı muhtemelen yörüngeden çıkarak
uzayın derinliklerine
hakikat sürükleniyordu. Sonrasında bu ses kaydını dinleyen kimi uzmanlar, kayıttaki seslerin ölmek üzere olan bir insanın nefes alış sesleri olduğunu belirtti.
Şubat 1961'de ise
başka bir kozmonotun
ölüm anlarını kaydettiler. Kardeşler bu sesleri duyduğunda, uzaya birinci çıkan insan olan Yuri Gagarin'i kimse tanımıyordu bile.
Nisan 1961'de ise bu kere başarılı bir misyonu kaydettiler: Yuri Gagarin'in yaptığı tarihî uçuş.
Sonraki ses kayıtlarına bakılırsa Sovyetler'in başarısız uzay uçuşları devam etti. Mayıs 1961'de bir uzay aracı
yörüngeden çıktı,
Ekim 1961'de bir kozmonot derin uzayda aracın kontolünü kaybetti, Kasım 1962'de atmosfere bir uzay kapsülü denetimsiz girdi.
1963 Kasım'ında bu kere daha çarpıcı bir ses kaydı yakaladılar.
İki kardeş bu konuşmaları İtalyancaya çeviri ettiğinde kozmonotun yürek burkan dramı da ortaya çıktı. Yeryüzüne dönmekte olan bir uzay aracından telaş içindeki
bir bayanın konuşmaları
geliyordu.
Kadın, bulunduğu yerin çok sıcak olduğunu söylüyordu. Muhakkak ki önemli bir arıza vardı. Atmosfere girdiğinde oluşan yüksek sıcaklığın uzay aracının içine tesir yaptığı ve kadının
yanarak öldüğü
düşünülüyor. Bu bayan kozmonotun kim olduğu, yaşı, rütbesi belirli değil.
Kardeşler son olarak Nisan 1964'te öteki bir kozmonotun atmosfere girişte yanarak öldüğünü kaydetti.
Sovyetler, hükûmete ziyan vereceği fikriyle olumsuz gelişmeleri kendi halkından ve
dünyadan gizliyordu.
Soğuk Savaş'ın da tesiriyle buna daha da dikkat ediliyordu. Bu olaylar hakkında bir açıklama yapılmadı. Kayıtları öğrenen Sovyetler'in, kardeşlerin kapısına bir KGB casusu gönderdiği lakin İtalyan saklı servisi tarafından muhafazaya alındıkları söyleniyor.
Bu kayıtlardan bağımsız olarak, uzay yarışı esnasında ancak uzayda yaşanmayan bir başarısızlığın Sovyetler tarafından yıllarca gizlendiğinin ortaya çıktığından bahsetmek gerekiyor.
Kozmonot eğitimi için seçilen bir Sovyet savaş pilotu olan 24 yaşındaki Valentin Bondarenko; 23 Mart 1961'de, Moskova'da 15 günlük
düşük basınç dayanımı deneyi
sırasında çıkan yangın sonucu oluşan yanıklar sebebiyle feci halde öldü.
Basınç farkından ötürü, odanın kapısını açabilmesi
yarım saat
sürdü. Bondarenko, odanın içindeki oksijen tükeninceye kadar yandı. Hükûmet, Bondarenko'nun vefatını 1980 yılına kadar gizledi. Daha sonra ise Ay'ın karanlık yüzündeki bir kratere ismi verildi.
Ayrıca gazeteci James Oberg, "Yörünge'deki Kızıl Yıldız" isimli kitabında, Sovyet hükûmetinin 1961 yılında kozmonot eğitimi için seçilen kimi kozmonotların fotoğraflardan nasıl yok edildiğini yazdı.
Bu sırada İngiliz araştırmacı Rex Hall, 16 kozmonotun yer aldığı daha evvelki bir küme fotoğrafından birtakım kozmonotların
silindiğini gösterdi.
Daha sonra,
grubun özgün üyelerinin yokluğu
nedeniyle yaratıcı lakin var olmayan fotoğraf detaylarının eklenmesi ile tarihî fotoğrafları gerçekçi gösterme çalışmaları yapıldı lakin başarılı olmadı.
Bütün bu savlar gerçek ya da gerçek, bilinmez ancak bu çarpıcı savların 60 yılı aşkın bir müddettir kamuoyunun ilgisini çektiği kesin.
Fotoğraf: İtalyan kardeşler
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12
