Atmosferdeki Değişim - Tarım Ürünlerinde Azalma - Ürünlerin Geç Olgunlaşması - Tarım Zararları - Ozonun Bitkilere Zararlı Etkisi - Küresel Isınmanın Çevreye Etkileri
Fosil yakıt kullanımının neden olduğu küresel ısınmanın olumsuz sonuçları kabarık bir liste oluştururken, son yıllarda araştırmacılar süreçten beklenmedik bir yarar öngörmekteydiler: Artan gıda üretimi. Atmosferdeki derişimi artan karbondioksit gazının bitkilerde fotosentez sürecini hızlandıracağı hesaplanıyordu.
Ancak, Illinois Üniversitesi (ABD) araştırmacılarınca üç yıl süreyle soya fasulyesi tarımı üzerinde yürütülen bir deney, beklentilerin tersine tarımsal üretimin, içinde bulunduğumuz yüzyılın ortasında azalmaya başlayacağını gösterdi. Nedeni, küresel ısınmanın bir sonucu olarak ozon düzeylerinin yer yüzeyinde artması. Atmosferi kirleten kentsel salımların, bu yüzyılın ortasına kadar yeryüzü ozon düzeylerini %25 artıracağı hesaplanıyor. Soya tarımının ana merkezleri olan Çin ve ABD’nin orta-batı eyaletlerindeyse bu artışın iki ya da üç kat fazla olması bekleniyor. Ozon, rubisco denen ve fotosentez sürecinde yaşamsal öneme sahip bir enzim olan “rubisco”yu yıkıma uğratan reaktif moleküller üretiyor.
Ayrıca, yaprakların daha hızlı biçimde yaşlanmasına yol açıyor. Illinois Üniversitesi araştırmacıları, her biri 200 metrekare olan 16 deney tarlasının çevrelerine yerleştirdikleri borulardan Fosil yakıt kullanımının neden olduğu küresel ısınmanın olumsuz sonuçları kabarık bir liste oluştururken, son yıllarda araştırmacılar süreçten beklenmedik bir yarar öngörmekteydiler: Artan gıda üretimi. Atmosferdeki derişimi artan karbondioksit gazının bitkilerde fotosentez sürecini hızlandıracağı hesaplanıyordu. Ancak, Illinois Üniversitesi (ABD) araştırmacılarınca üç yıl süreyle soya fasulyesi tarımı üzerinde yürütülen bir deney, beklentilerin tersine tarımsal üretimin, içinde bulunduğumuz yüzyılın ortasında azalmaya başlayacağını gösterdi. Nedeni, küresel ısınmanın bir sonucu olarak ozon düzeylerinin yer yüzeyinde artması. Atmosferi kirleten kentsel salımların, bu yüzyılın ortasına kadar yeryüzü ozon düzeylerini %25 artıracağı hesaplanıyor. Soya tarımının ana merkezleri olan Çin ve ABD’nin orta-batı eyaletlerindeyse bu artışın iki ya da üç kat fazla olması bekleniyor. Ozon, rubisco denen ve fotosentez sürecinde yaşamsal öneme sahip bir enzim olan “rubisco”yu yıkıma uğratan reaktif moleküller üretiyor. Ayrıca, yaprakların daha hızlı biçimde yaşlanmasına yol açıyor.
Illinois Üniversitesi araştırmacıları, her biri 200 metrekare olan 16 deney tarlasının çevrelerine yerleştirdikleri borulardan karbondioksit ve ozon salmışlar. Gaz salımını ayarlayan rüzgar algılayıcılarından yararlanarak her tarla üzerindeki derişim, 2050 yılı için öngörülen düzeylerde tutulmuş. İlk sonuçlar, üretimin %10 dolayında düşeceğini gösteriyor. Bu düşüş, Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli adlı kuruluş tarafından daha önce yapılan tahminlerin gözden geçirilmesini gerektiriyor. Açık hava deneyleri ayrıca başka olumsuzlukların da işaretlerini vermiş.
Bunlardan biri, ürünlerin geç olgunlaşması ve böylece dona yakalanma riskinin artması. Beklenmeyen bir gelişme de tarım zararlılarının daha yüksek karbondioksit düzeylerinde daha çok yayılmaları. Örneğin, Japon bokböceklerinin daha uzun yaşayıp, daha çok yumurta ürettikleri gözlenmiş. Deney şimdilik soya fasulyesi çeşitleri üzerinde yürütülmüş. Araştırmacılar, 22 soya türünün de etkilendiğini, bu nedenle ozona dayanıklı türler geliştirmenin güç olacağını söylüyorlar. Dolayısıyla soya üreticilerinin başka tahıl türlerine geçmelerinin kaçınılmaz olduğuna işaret eden araştırmacılar, öteki tarım ürünlerinin artan ozon düzeylerinden nasıl etkilendiğini belirleyecek yeni araştırmaların gereğini vurguluyorlar.
Fosil yakıt kullanımının neden olduğu küresel ısınmanın olumsuz sonuçları kabarık bir liste oluştururken, son yıllarda araştırmacılar süreçten beklenmedik bir yarar öngörmekteydiler: Artan gıda üretimi. Atmosferdeki derişimi artan karbondioksit gazının bitkilerde fotosentez sürecini hızlandıracağı hesaplanıyordu.
Ancak, Illinois Üniversitesi (ABD) araştırmacılarınca üç yıl süreyle soya fasulyesi tarımı üzerinde yürütülen bir deney, beklentilerin tersine tarımsal üretimin, içinde bulunduğumuz yüzyılın ortasında azalmaya başlayacağını gösterdi. Nedeni, küresel ısınmanın bir sonucu olarak ozon düzeylerinin yer yüzeyinde artması. Atmosferi kirleten kentsel salımların, bu yüzyılın ortasına kadar yeryüzü ozon düzeylerini %25 artıracağı hesaplanıyor. Soya tarımının ana merkezleri olan Çin ve ABD’nin orta-batı eyaletlerindeyse bu artışın iki ya da üç kat fazla olması bekleniyor. Ozon, rubisco denen ve fotosentez sürecinde yaşamsal öneme sahip bir enzim olan “rubisco”yu yıkıma uğratan reaktif moleküller üretiyor.
Ayrıca, yaprakların daha hızlı biçimde yaşlanmasına yol açıyor. Illinois Üniversitesi araştırmacıları, her biri 200 metrekare olan 16 deney tarlasının çevrelerine yerleştirdikleri borulardan Fosil yakıt kullanımının neden olduğu küresel ısınmanın olumsuz sonuçları kabarık bir liste oluştururken, son yıllarda araştırmacılar süreçten beklenmedik bir yarar öngörmekteydiler: Artan gıda üretimi. Atmosferdeki derişimi artan karbondioksit gazının bitkilerde fotosentez sürecini hızlandıracağı hesaplanıyordu. Ancak, Illinois Üniversitesi (ABD) araştırmacılarınca üç yıl süreyle soya fasulyesi tarımı üzerinde yürütülen bir deney, beklentilerin tersine tarımsal üretimin, içinde bulunduğumuz yüzyılın ortasında azalmaya başlayacağını gösterdi. Nedeni, küresel ısınmanın bir sonucu olarak ozon düzeylerinin yer yüzeyinde artması. Atmosferi kirleten kentsel salımların, bu yüzyılın ortasına kadar yeryüzü ozon düzeylerini %25 artıracağı hesaplanıyor. Soya tarımının ana merkezleri olan Çin ve ABD’nin orta-batı eyaletlerindeyse bu artışın iki ya da üç kat fazla olması bekleniyor. Ozon, rubisco denen ve fotosentez sürecinde yaşamsal öneme sahip bir enzim olan “rubisco”yu yıkıma uğratan reaktif moleküller üretiyor. Ayrıca, yaprakların daha hızlı biçimde yaşlanmasına yol açıyor.
Illinois Üniversitesi araştırmacıları, her biri 200 metrekare olan 16 deney tarlasının çevrelerine yerleştirdikleri borulardan karbondioksit ve ozon salmışlar. Gaz salımını ayarlayan rüzgar algılayıcılarından yararlanarak her tarla üzerindeki derişim, 2050 yılı için öngörülen düzeylerde tutulmuş. İlk sonuçlar, üretimin %10 dolayında düşeceğini gösteriyor. Bu düşüş, Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli adlı kuruluş tarafından daha önce yapılan tahminlerin gözden geçirilmesini gerektiriyor. Açık hava deneyleri ayrıca başka olumsuzlukların da işaretlerini vermiş.
Bunlardan biri, ürünlerin geç olgunlaşması ve böylece dona yakalanma riskinin artması. Beklenmeyen bir gelişme de tarım zararlılarının daha yüksek karbondioksit düzeylerinde daha çok yayılmaları. Örneğin, Japon bokböceklerinin daha uzun yaşayıp, daha çok yumurta ürettikleri gözlenmiş. Deney şimdilik soya fasulyesi çeşitleri üzerinde yürütülmüş. Araştırmacılar, 22 soya türünün de etkilendiğini, bu nedenle ozona dayanıklı türler geliştirmenin güç olacağını söylüyorlar. Dolayısıyla soya üreticilerinin başka tahıl türlerine geçmelerinin kaçınılmaz olduğuna işaret eden araştırmacılar, öteki tarım ürünlerinin artan ozon düzeylerinden nasıl etkilendiğini belirleyecek yeni araştırmaların gereğini vurguluyorlar.