S
SoruCevap
Hüzün İşgalinde Yüreğim..
Kimseye belli etmiyorum savaşımı
Yokluğunla savaşmak görünmeyen bir düşmana kılıç sallamak gibi...
Yoruluyorum, düşüyorum,
tekrar kalkıyorum ama sensizliği yenmeyi başaramıyorum.
Hüzün işgalinde yüregim, çünkü sen yoksun,
seni düşünmek var.
yoklugun canımı öyle acıtıyorki,
parça parça oluyor yüreğim.
kalbimin parçalarını
toplamaya çalışıyorum yerden.
içimde kopan fırtınaları söyleyemiyorum.
sessizleşiyorum.
saatlerce bakıyorum seni götüren yollara...
kimseye belli etmiyorum savaşımı.
yokluğunla savaşmak görünmeyen bir düşmana kılıç sallamak gibi...
yoruluyorum,
düşüyorum,
tekrar kalkıyorum ama sensizliği yenmeyi bşaramıyorum.
enbüyük korkum bu sensizlik,
korkularıyla
yüzleşen insanalardan olamıyorum.
çünkü sensiz olmayı
yediremiyorum kendime.
birkez kabullensem sanki o an
çıkıp gidecekmişsin gibi gelir yüreğimden.
oysa
yanımda, hep yüreğimde taşıyorum seni.
orada olduğunu
bilmek yaşama,
hayata tutunma gücü veriyor.
korkularımla yüzleştimim anda o gücü kaybetmekten
çekiniyorum.
gece uykularım kaçıyor. yanlızlığa isyan
ederek dört duvar odayı sabaha kadar adımlıyorum.
bakamadığım aynalar kırılıyor. binlerce parçası
bedenime saplanıyor. bir sigara, bir sigara daha...
dudaklarımda küfür lezzeti... dumanı savuştururken
tavana sensizlik üzerime çığ gibi yıkılıyor. sonra
hayaller gelip çörekleniyor üzerime. sen, sen ve yine
sen
gözlerimi kapatıp dalıyorum sonsuz senli
günlere, seni öperken soluğum kesiliyor. nefes
alamıyorum sanki. sonra şiddetli bir yağmu başlıyor.
sanki gökyüzü her damlasıyla sana olan sevgimi
haykırıyor. seni seviyorum seni seviyorum, seni çok
seviyorum diye.
bir hayalden bir hayale geçerken sabahı
karşılıyorum. güneş penceremden içeri girerek gecenin
kasvetini getiriyor. hayaller bir sonraki geceye kadar
çekiliyor odamdan, gözlerimden. hayaller gözlerimden
çekiliyor diye kızma sakın!!! çünkü benim günüm hep
seninle başlayıp seninle bitiyor...
Kimseye belli etmiyorum savaşımı
Yokluğunla savaşmak görünmeyen bir düşmana kılıç sallamak gibi...
Yoruluyorum, düşüyorum,
tekrar kalkıyorum ama sensizliği yenmeyi başaramıyorum.
Hüzün işgalinde yüregim, çünkü sen yoksun,
seni düşünmek var.
yoklugun canımı öyle acıtıyorki,
parça parça oluyor yüreğim.
kalbimin parçalarını
toplamaya çalışıyorum yerden.
içimde kopan fırtınaları söyleyemiyorum.
sessizleşiyorum.
saatlerce bakıyorum seni götüren yollara...
kimseye belli etmiyorum savaşımı.
yokluğunla savaşmak görünmeyen bir düşmana kılıç sallamak gibi...
yoruluyorum,
düşüyorum,
tekrar kalkıyorum ama sensizliği yenmeyi bşaramıyorum.
enbüyük korkum bu sensizlik,
korkularıyla
yüzleşen insanalardan olamıyorum.
çünkü sensiz olmayı
yediremiyorum kendime.
birkez kabullensem sanki o an
çıkıp gidecekmişsin gibi gelir yüreğimden.
oysa
yanımda, hep yüreğimde taşıyorum seni.
orada olduğunu
bilmek yaşama,
hayata tutunma gücü veriyor.
korkularımla yüzleştimim anda o gücü kaybetmekten
çekiniyorum.
gece uykularım kaçıyor. yanlızlığa isyan
ederek dört duvar odayı sabaha kadar adımlıyorum.
bakamadığım aynalar kırılıyor. binlerce parçası
bedenime saplanıyor. bir sigara, bir sigara daha...
dudaklarımda küfür lezzeti... dumanı savuştururken
tavana sensizlik üzerime çığ gibi yıkılıyor. sonra
hayaller gelip çörekleniyor üzerime. sen, sen ve yine
sen
gözlerimi kapatıp dalıyorum sonsuz senli
günlere, seni öperken soluğum kesiliyor. nefes
alamıyorum sanki. sonra şiddetli bir yağmu başlıyor.
sanki gökyüzü her damlasıyla sana olan sevgimi
haykırıyor. seni seviyorum seni seviyorum, seni çok
seviyorum diye.
bir hayalden bir hayale geçerken sabahı
karşılıyorum. güneş penceremden içeri girerek gecenin
kasvetini getiriyor. hayaller bir sonraki geceye kadar
çekiliyor odamdan, gözlerimden. hayaller gözlerimden
çekiliyor diye kızma sakın!!! çünkü benim günüm hep
seninle başlayıp seninle bitiyor...